Η ιστορία πράγματι έχει γερή μνήμη.ΟΥΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ.

Απλά έτσι για να μην ξεχνούν κάποιοι.

Έτος 1974 πρώτες δημοκρατικές μεταπολιτευτικές εκλογές.

Όλα τα προηγούμενα χρόνια ο λαός μας ζούσε μέσα στη μιζέρια στη φτώχεια και στο φόβο.Ένας φόβος, μια μιζέρια, και μια φτώχεια, που εξακολουθούσε και μέχρι τη μεγάλη νίκη του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας.

Ένας λαός που έκρυβε την εξόρμηση {εφημερίδα όργανο του ΠΑΣΟΚ } μέσα στο ντόμινο και το ρομάντσο, για να μην γίνει στόχος των δεξιών δυνάμεων και των δεξιών πολιτσμάνων. Ένας λαός, που καλείτο από τη δεξιά, να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι. Ένας λαός, που είχε μεροκάματο 150 έως και 300 δραχμούλες. Ένας λαός, που έβλεπε τηλεόραση στη γειτονιά και όχι ο καθένας στο σπίτι του. Ένας δημοκρατικός λαός που βρισκόταν στο περιθώριο επί δεκαετίες.

Ένας λαός, απλά, τελείως απλά, εξαθλιωμένος και παραγκωνισμένος από το δεξιότατο σύστημα.

ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΜΕΧΡΙ και το 1981 όπου 2.500.000 Έλληνες ,κάνουν την επανάστασή τους και φέρνουν στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ και τον αείμνηστο ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.Και εδώ ακριβώς αλλάζουν τα πάντα. Άμεσος εκδημοκρατισμός της χώρας. Ο λαός ,σταματά πλέον να φοβάται να εκδηλώσει τις ιδέες του και τα πιστεύω του. Ο αείμνηστος Γεννηματάς, επιχειρεί τη σύσταση του εθνικού συστήματος υγείας. Τα αποτελέσματα θαυμαστά και γρήγορα. Τα κέντρα υγείας κατακλύζουν την επαρχία και ο λαός στην επαρχία, μαθαίνει τον παιδίατρο, τον παθολόγο, το γυναικολόγο, τον καρδιολόγο. Η αείμνηστη Μελίνα, δίνει τη μάχη της στον πολιτισμό κάνοντας γνωστή τη χώρα μας και μέσα από αυτή της τη δραστηριότητα ο τουρισμός μας τριπλασιάζεται. Τα οικονομικά των Ελλήνων περνούν από τη φάση της φτώχειας, στη φάση της αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Τα οικονομικά οφέλη της αγροτιάς πολλά και σε γρήγορους ρυθμούς. Τα σχολεία γεμίζουν με ειδικότητες και πολλοί αποκτούν εργασία. Γυμναστές, καθηγητές μουσικής, δάσκαλοι για παιδιά με ειδικές ανάγκες, καθηγητές ξένων γλωσσών.Ο ίδιος ο αείμνηστος Παπανδρέου και μέγας πολιτικός κάνει τέτοιες συμμαχίες, αποκτά προνόμια για την Ελλάδα και παίζει ουσιαστικό ρόλο, με τη σοβαρή και υπεύθυνη εξωτερική πολιτική του.Αυτή η πορεία του σοσιαλιστικού κόμματος είναι αυτή που έβγαλε το λαό από τη μιζέρια του και τη φτώχεια του. Και το σπουδαιότερο; ;Eβγαλε από το περιθώριο το δημοκρατικό κομμάτι της Ελλάδας, που επί δεκαετίες ήταν ο φτωχός συγγενής της δεξιάς και στόχος του παρακράτους. Έστω και αν η πορεία του ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν η ανάλογη με την ΠΑΠΑΝΔΡΕΙΚΗ εποχή, ήταν πάντα ένα κόμμα που προσπαθούσε για την ευημερία του λαού. Τα λάθη βέβαια πολλά και πολλές φορές καταλυτικά. Αλλά αγαπητοί μου, λάθη κάνει αυτός που προσπαθεί και διοικεί. Αλάνθαστος είναι αυτός, που παρακολουθεί και κρίνει, χωρίς καθόλου να προσπαθεί. Πολλοί σήμερα μιλούν με μεγάλο μένος εναντίον του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να κάνουν κανένα λόγο για την καταστρεπτική εξαετία της Ν.Δ. Άραγε, πως μπορεί κάποιος να κάνει σωστή κριτική, για  κάποιες ,όντως αντιλαικές αποφάσεις, όταν δεν λαμβάνει καθόλου υπ όψιν το κόμμα, που με τις καταστρεπτικές του επιλογές,{ και αυτό είναι η Ν.Δ }σε φέρνει σε αυτό το σημείο;  

Η καταστρεπτική εξαετία Καραμανλή και Ν.Δ. έχει απαλειφθεί από το λεξιλόγιο πολλών, με σκοπό να αναδείξουν αποκλειστικά τα οικονομικά αντιλαικά μέτρα που πράγματι πήρε μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, χωρίς όμως να αναδεικνύουν τον ηθικό αυτουργό που οδήγησε σε αυτά τα μέτρα.Και αυτός ο ηθικός αυτουργός το θέλουν δεν το θέλουν μερικοί, αρέσει δεν αρέσει σε πολλούς, δεν είναι άλλος παρά ο Καραμανλής και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το μεγάλο λάθος της διακυβέρνησης Παπανδρέου Γιώργου. Δεν ενημέρωσε όπως όφειλε τον Ελληνικό λαό και δεν προσέφυγε σε άμεσες εκλογές. Αντίθετα πήρε την καυτή πατάτα και ανέλαβε να πάρει μέτρα, χωρίς να έχει ενημερώσει επαρκώς τον Έλληνα εργαζόμενο, όπως ήταν υποχρεωμένος να πράξει. Αυτό δυστυχώς σήμερα έχει αθωώσει τη Ν.Δ. στη συνείδηση του Έλληνα και αυτό είναι που έχει φέρει το ΠΑΣΟΚ στο περιθώριο και τη Ν.Δ. να παλεύει για πρώτη θέση και τη δημιουργία κυβέρνησης.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ και τις θέσεις του δεν αναφέρομαι ,γιατί πολύ απλά μα πολύ απλά, πιστεύω ότι η γιγάντωσή του, που έγινε μέσα σε δυο μήνες, τη στιγμή που το σοσιαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα χρειάστηκε μια οκταετία  για να γιγαντωθεί, δεν βασίζεται σε κάποιο ιδεολογικό συμπαγές υπόβαθρο, αλλά στην αγανάκτηση  και στη διαμαρτυρία των Ελλήνων, πράγματα που ναι μεν μπορεί να είναι κατανοητά και σεβαστά αλλά με κανένα τρόπο δεν αποτελούν ασπασμό των πράγματι πολλαπλών και αντικρουόμενων θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Τέλος οι αυριανές εκλογές πιστεύω ότι θα αποτελέσουν το νέο ξεκίνημα της σοσιαλιστικής παράταξης με συνέδρια και μεγάλες συζητήσεις, για την άμεση επιστροφή στις ρίζες του, όταν βέβαια τα πράγματα εξομαλυνθούν και ο οικονομικός πόλεμος τελειώσει.