Πολιτικά παιχνίδια στην πλάτη της ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Στην προχθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου για θέματα παιδείας αυτά που ακούστηκαν από τους εισηγητές της πλειοψηφίας και από τον ίδιο το Δήμαρχο ήταν πρωτόγνωρα.
Ισχυρίστηκαν ότι έχουμε επιδοθεί σε κυνήγι μαγισσών μια και όλα στην παιδεία λίγο πολύ είναι υπέροχα και είναι υπερβολικοί αυτοί που θέτουν μεγάλους και ουσιώδεις προβληματισμούς.
Κατανοώ βέβαια την αγωνία τους να μην θίξουν την υπουργό, την κυβέρνηση και το κόμμα με του οποίου το χρίσμα κατέβηκαν στις δημοτικές εκλογές, αλλά θα έπρεπε να μην υποτιμούν τη νοημοσύνη μας λέγοντας ότι όλες οι τάξεις των σχολείων του δήμου μας έχουν διαδραστικούς πίνακες με τόση φυσικότητα λες και μέσα στην αίθουσα δεν παρευρίσκοντο γονείς και δάσκαλοι αλλά μαριονέτες.
Το εξωφρενικό ήταν ότι αυτό ακούστηκε από εισηγητή της πλειοψηφίας και οι υπόλοιποι δημοτικοί σύμβουλοι άκουγαν συμφωνώντας βέβαια με τον εισηγητή τους κοροιδεύοντας ξεδιάντροπα από κοινού όλους τους παρευρισκόμενους.
Η πραγματικότητα είναι ότι λίγα σχολεία διαθέτουν ορισμένους διαδραστικούς, αλλά ουδείς από αυτούς είναι χορηγία της πολιτείας.Άλλοι αγοράστηκαν με έξοδα και ενέργειες δασκάλων και συλλόγων γονέων και άλλοι μέσω σχολικών επιτροπών και αυτό ισχύει μόνο για το Μοσχάτο και όχι για τον Ταύρο.
Οι τάξεις υποδοχής που είναι άκρως αναγκαίες γιατί οι δάσκαλοι που διδάσκουν σε αυτές έχουν σαν έργο την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας σε μαθητές αλλοδαπούς που δεν τη γνωρίζουν, με αποτέλεσμα την γρηγορότερη προσαρμογή τους στην τάξη δεν υπάρχουν σε κανένα σχολείο του δήμου μας,, αν και αποτελεί δέσμευση και υποχρέωση της πολιτείας.
Οι τάξεις ενισχυτικής διδασκαλίας είναι ανύπαρκτες, απαξιώνοντας το κράτος τους μαθητές αυτούς που έχουν προβλήματα μάθησης και τους καταδικάζει σε αφαίρεση του δικαιώματός τους για ίσες ευκαιρίες μάθησης.
Οι τάξεις που υπάρχουν για παιδιά με ιδιαίτερα προβλήματα δεν έχουν ξεχωριστά κονδύλια για την προμήθεια εξιδικευμένων μέσων διδασκαλίας, για να μπορέσει ο δάσκαλος να φέρει το δυνατόν καλύτερα αποτελέσμα υπέρ του μαθητή.
Τα μαθήματα της θεατρικής αγωγής που απαιτούν ειδικά διαμορφωμένους χώρους, γίνονται σε κοινές τάξεις με αποτέλεσμα να μην εξυπηρετούνται οι σκοποί του μαθήματος.
Το ολοήμερο σχολείο λειτουργεί μόνο και μόνο με τις ιδιαίτερες προσπάθειες των δασκάλων διότι δεν υπάρχει καμμία μέριμνα από το κράτος για τραπεζοκόμο για αίθουσες σύτισης για αίθουσες χαλάρωσης πράγματα τα οποία προβλέπονται αλλά ποτέ δεν έγιναν πράξη.Οι γονείς με δικά τους έξοδα είναι αυτοί που μεριμνούν για αυτά τα οποία είναι υποχρέωση του κράτους σε μια δωρεάν παιδεία.Η φύλαξη και το άνοιγμα των σχολείων που είναι αναγκαίο στη εποχή μας είναι πράγμα ανύπαρκτο και όπου αυτό γίνεται, γίνεται μόνο και μόνο γιατί οι γονείς και τα παιδιά πληρώνουν.
Θα μπορούσα να γράφω δυο μέρες για τα προβλήματα της παιδείας  και των σχολείων ειδικότερα, αλλά τελειώνω θέλοντας να προσθέσω ότι σε όλα αυτά ,θα πρέπει να προσθέσω και τους απλήρωτους δασκάλους που σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν.
Τα προβλήματα είναι πολλά ,πάρα πολλά στο χώρο της παιδείας κύριοι της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου και κανείς δεν θα σας κατηγορήσει, αν ξεχάσετε την κομματική σας ιδιότητα και τα αναδείξετε στοχεύοντας στη λύση τους.

Το καρναβάλι μας πτωχεύει.....................

Το μέχρι χθες καρναβάλι του ενός ανδρός ,όπως έλεγαν  πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι, με μπροστάρη τον πρόεδρο του πνευματικού κέντρου κ.Μπούτση και η φράση που δονούσε τα χείλη τους περί ανάγκης αναβάθμισής του και ποιότητας,αποδείχτηκαν φρούδες μια και με βάση τα λεγόμενά τους ,ενώ κανείς θα περίμενε οργανωμένη προσπάθεια του δήμου για κάτι καλύτερο ,βλέπουμε ένα αλλαλούμ και μια προχειρότητα που δυστυχώς όπως φαίνεται οδηγεί όχι στην αναβάθμιση αλλά στην υποβάθμιση του θεσμού, κόντρα σε αυτό που έλεγαν οι θεωρητικοί τύπου Μπούτση.
Οι πάμπολλες μουσικές βραδιές χαμηλού επιπέδου του ενός ανδρός { αυτό έλεγαν οι θεωρητικοί τύπου Μπούτση],ενώ κανείς θα περίμενε να αναβαθμιστούν και να αντικατασταθούν με άλλες καλύτερης ποιότητας,δυστυχώς βουλιάζουν, πνίγονται και εξαφανίζονται από το πρόγραμμα,όπως και η όντως κακόγουστη ΤΕΝΤΑ.Η παρέλαση του ενός ανδρός που γινόταν μόνο και μόνο για την τηλεόραση,όπως έλεγαν οι θεωρητικοί τύπου Μπούτση, ενώ κανείς θα περίμενε κάτι διαφορετικό πνίγηκε και αυτή και μάλιστα στα ρηχά νερά των ρηχών λόγων των αναβαθμιστών.Τώρα αν αυτό είναι αναβάθμιση και όχι πτώχευση θα το κρίνει ο κάθε δημότης.
Η αναβάθμιση κάποιου θεσμού απαιτεί προγραμματισμό, μεράκι και ιδέες, που όπως αποδεικνύεται είναι άγνωστα πράγματα για τη νέα δημοτική αρχή και ιδιαίτερα για τον πρόεδρο του πνευματικού κέντρου και δελφίνου κ. Μπούτση.Βέβαια κάποιος θα αναρωτηθεί ποιο είναι το μεγάλο επίτευγμα του κ.Μπούτση όλα αυτά τα χρόνια για να περιμέναμε κάτι μεγάλο και τώρα;Εμείς ψάξαμε. Ψάξαμε πολύ αλλά τίποτα δεν βρήκαμε.

Δέσμευση του δημάρχου στη συνεδρίαση της δημοτικής κοινότητας..........

Την Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου συνεδρίασε η δημοτική κοινότητα Μοσχάτου και ο δήμαρχος κ. Ευθυμίου βρέθηκε εκεί  και παρακολουθώντας τη συνεδρίαση ακούγοντας τον κ. Ζώταλη που έθεσε θέμα λειτουργίας του ωδείου και των απλήρωτων καθηγητών, αναγκάστηκε να πάρει το λόγο δεσμευόμενος ότι οι καθηγητές θα πληρωθούν σίγουρα και ότι τα προβλήματα που όντως υπάρχουν στο ΩΔΕΙΟ, απευθυνόμενος στο κύριο Ζώταλη τα απέδωσε σε διοικητικές αδυναμίες, χωρίς να ορίζει ποιες είναι αυτές, αφήνοντας έκθετο τον πρόεδρο του πνευματικού κέντρου κ. Μπούτση.Στο άλλο σοβαρό θέμα της διάλυσης της φιλαρμονικής που έβαλε ο κ. Ζώταλης ο Δήμαρχος απέφυγε να απαντήσει {τι να πει άλλωστε] αφήνοντας με τον τρόπο αυτό  και πάλι τον κ. Μπούτση ακάλυπτο.Όσον αφορά το καρναβάλι το μόνο που μπορέσαμε να καταλάβουμε ήταν ότι θα υπάρξουν μεγάλες περικοπές και χωρίς να λένε κάτι συγκεκριμένο απλά ζητούσαν τις τοποθετήσεις των παρισταμένων εκπροσώπων συλλόγων, χωρίς να υπάρχει κανένα σχέδιο, για το πως θα γίνει φέτος το καρναβάλι, το οποίο χαρακτηρίζεται από τους ίδιους, σαν μέγιστο γεγονός στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου που έγινε μια εβδομάδα νωρίτερα.Το άλλο θέμα που συζητήθηκε ήταν η επισκευή της πλατείας απέναντι από το δημαρχείο χωρίς κανένα ουσιαστικό προγραμματισμό αλλά μόνο για να γίνει μια συζήτηση που πιθανόν να οδηγήσει στην τοποθέτηση λίγων πλακιδίων για να πούμε ότι κάτι έγινε.Η πλατεία αυτή έχει πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο από κατασκευής της και το μόνο που χρειάζεται είναι μεγάλη  αναμόρφωση για να γίνει λειτουργική και να τη χαίρονται πολλοί πολίτες.
Με ημίμετρα και μικροεπισκευές το πρόβλημα θα παραμένει και η πλατεία θα παραμένει ανενεργή και επικίνδυνη.
Το όμορφο σκηνικό αυτής της συνεδρίασης ήταν ότι παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του προέδρου, του κ. Φελλά και της κ.Ναυπλιώτη να σταματήσουν τον κ.Ζώταλη να θέτει τα προβλήματα του πνευματικού κέντρου επικαλούμενοι ότι ήταν εκτός θέματος όχι μόνο δεν το κατάφεραν αλλά πήραν και ένα μεγάλο μάθημα από τον Δήμαρχο που όχι μόνο δεν είχε την ίδια διάθεση με αυτούς ,αλλά ακούγοντας προσεκτικά έδωσε τις απαντήσεις που προαναφέραμε θέτοντας έτσι τον ευατό του έξω από τις ασπίδες που επιχείρησαν να δώσουν οι προαναφερθέντες σε αυτόν και τον κ. Μπούτση λέγοντας κάτι απλό.Τα θέματα από όποιον και αν τίθενται και σε οποιοδήποτε χρόνο τίθενται οφείλουμε να απαντούμε και όχι να προσπαθούμε να φιμώνουμε.
Ταυτόχρονα εμείς λέμε το εξής προς γνώση και συμμόρφωση.Αυτός δεν φιμώνεται και μην το ξαναεπιχειρήσετε.Αλλωστε αυτό φάνηκε από τη στιγμή που έψεξε και τους 32 του δημοτικού συμβουλίου μέσα στους οποίους είναι και τα μέλη της παράταξής του για το ότι ουδείς έθιξε τα προβλήματα του πνευματικού κέντρου, [Ωδείου, φιλαρμονικής και απλήρωτων καθηγητών]στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου που προηγήθηκε κατά μια εβδομάδα.
Τέλος θέλουμε να σημειώσουμε ότι ο πρόεδρος έδωσε το λόγο σε αρκετούς παρευρισκόμενους και στις δυο συνεδριάσεις της δημοτικής κοινότητας δίνοντας μαθήματα στον κ. Ντερέκα ο οποίος όχι μόνο δεν δίνει το λόγο σε απλούς πολίτες,αλλά ούτε καν στην πρόεδρο του πνευματικού κέντρου του Ταύρου κάνοντας μάλιστα ανεπίτρεπτα σχόλια δείχνοντας άραγε τιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι..........................

D

ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΕΙΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΟ ΕΓΩ με κάκιστα αποτελέσματα............

Πριν από λίγες μόλις δεκαετίες και κατά την περίοδο της επταετίας και τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 80, οι άνθρωποι συνομιλούσαν, διαφωνούσαν ,διαπληκτίζονταν, αλλά καταλάβαιναν ότι για να πάει κάτι μπροστά χρειάζεται σύνθεση απόψεων και σεβασμός στη γνώμη κάποιου, όποια και αν είναι αυτή.Αρχηγικά φαινόμενα και αντιλήψεις δεσποτικές ,δεν εμφανίζονταν γιατί υπήρχε αυτοσεβασμός και σεβασμός των πάντων.Οι δύσκολοι και χαλεποί αυτοί καιροί ,χαρακτηρίζονταν από πράξεις και ενέργειες που βασίζονταν σε συνεργασίες και σε από κοινού αποφάσεις.Δεσπότες και πρίγκηπες υπήρχαν μόνο στα παραμύθια και στα αρρωστημένα μυαλά ευτυχώς ολίγων.Τα χρόνια πέρασαν, οι δύσκολοι καιροί έφυγαν, και σιγά σιγά εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα αλαζονείας πριγκήπων και πρηγκιπάτων που αποφάσιζε ο ένας, ο ψευτοδυνατός, κάνοντας καμμιά χούφτα ρουσφετάκια και εξυπηρετώντας δικά του πιστά σκυλιά, διατηρώντας τη δύναμή του για κάποιο χρονικό διάστημα, μέχρι να παραχωρήσει σε κάποιον άλλο τα κεκτημένα.Έτσι προχωρούσαν τα χρόνια με το δε βαριέσαι αδελφέ των πολλών και την αντίδραση λίγων, που πολύ γρήγορα χαρακτηρίζονταν γραφικοί γιατί έλεγαν και διαλαλούσαν αυτό που πραγματικά έβλεπαν και σκέπτονταν, δικαιωμένοι πολλές φορές από τις καταστάσεις και προδομένοι ταυτόχρονα από τους πολλούς, που καπηλεύονταν στο τέλος τις απόψεις τους.Και κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στους σημερινούς δύσκολους καιρούς, με μια χώρα προς κατάρευση.Οι αμετανόητοι βέβαια γνωστοί άγνωστοι με ίδιες συμπεριφορές, προσπαθούν να φανούν χωρίς ευθύνη σε όλα αυτά που χρόνια τώρα έπραταν,και δεν εννοώ τους μεγάλους κυβερνώντες, αλλά τους μικρούς προύχοντες των μικρών κοινωνιών, που θεωρούν ότι μπορούν να αποφασίζουν και να συμπεριφέρονται σαν αλάνθαστοι μικροί θεοί, καλυπτόμενοι πίσω από λίγους οπαδούς που παρουσιάζονται για να στηρίξουν τους ευεργέτες τους, ξεχνώντας τους άλλους τους πολλούς που δυστυχώς απέχουν.Οι καιροί όμως δυστυχώς γι αυτούς και πάλι άλλαξαν και οι επιτήδιοι προύχοντες δεν θα βρίσκουν το έδαφος που έβρισκαν τόσο εύκολα και έχτιζαν τα αλαζονικά τους πριγκηπάτα.ΟΙ συνεργασίες που βασίζονται στην εντιμότητα και στον αλληλοσεβασμό, είναι πλέον αναγκαιότητα για να μπορέσουν να σταθούν τα άτομα εκείνα που επιθυμούν να ηγούνται.Η ηγεσία πλέον δεν είναι υπόθεση ενός, αλλά των πολλών που διαλέγουν τον έντιμο εκείνο, που ακούγοντας θα λαμβάνει από κοινού με τους συνεργάτες του αποφάσεις, για να μπορέσει να σταθεί και να πάει μπροστά αυτό που επιθυμούν οι πολλοί .ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ.
ΑΠΟ ΤΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΣ.